Սեքս կուսակցական բարբիի հետ. ես լուծեցի ժողովրդական վրեժը

Իմ դասընկեր Զորիկը դեռ մանկուց էր առանձնանում սուր արտահայտված տափակությամբ ու զննող հայացքը չորս կողմը հառած՝ անընդհատ փնտրում էր մեկին, ում շվաքի տակ ինքը կարող էր իրեն լավ զգալ և ի հատուցում պատրաստ էր անընդհատ քծներ ու մեծարեր նրան, նյութական ու ցանկացած այլ տիպի աջակցություն ցույց տար:

Այսքան տարիներ անց Զորիկի մոտ միայն այդ բնավորության մասշտաբներն ու արտահայտման ձևերն էին փոխվել: Հիմա Զորիկը կուսակցական է, ավելին՝ եսիմ որ պատգամավորի օգնականը… Զորիկին պատահաբար հանդիպեցի քաղաքում Երևանում գտնվելուս 5-րդ թե 6-դ օրը: Եկավ, փաթաթվեց, բարև-բարի լույս, ոնց ես-ինչ կա ու էս տիպի բաներ: Առաջարկեց գնալ մի տեղ նստել` գարեջուր խմել միասին: Համաձայնեցի:

Սկսեց գործերիցս հարցուփորձ անել, Մոսկվայից, իմ պլաններից: Դե մի խոսքով, այն ստանդարտ խոսակցությունը, որը լինում է նման դեպքերում ու բնականաբար, ես բավականին հպանցիկ անդրադարձա այն հարցերին, որոնց շուրջ չէի պատրաստվում ծավալվել Զորիկի մոտ:

Զորիկը բայց ոնց յազվա կար, այնպես էլ մնացել էր: Սկսեց մոսկովյան կայֆերից ու գիշերային կյանքից հարցուփորձ անել, խորհուրդներ հարցնել, թե ուր գնալ, ինչքան փող ա պետք էսինչի կամ էնինչի համար: Կենացները արդեն քաղցրացել էին, քեֆս էլ լավացել էր, ասեցի թող ինձ ստեղի գիշերային կյանքը ցույց տա, ես էլ Մոսկվայինը ցույց կտամ, երբ գա: Ճիշտն ասած, անհավասար բարտեր էր… թե ֆինանսապես, թե որակապես: Ես Հայաստան եղածս ողջ ընթացքում որքան էլ ծախսեցի կայֆերի վրա, մեկ ա ավելի քիչ նստաեց, քան Մոսկվայում կծախսեի 2 նման հագեցած օրում:

Դե ստացված արդյունքներն էլ չես համեմատի: Սիրում եմ Երևանը, բայց Երևանը մեծ գյուղ է Մոսկվայի համեմատ ու գավառականությունը այստեղ վաղուց իր հաղթական քայլքով անցուդարձ է անում… Զորիկի քեֆն էլ էր բարձր ու միանգամից бравада-ն միացրեց. «Ախպե՛ր, գիտե՞ս ի՛նչ ծտերի հետ եմ տալի առնըմ, հեսա զանգեմ, գան, սաղովի գնանք սաունա»: Որ ճիշտն ասեմ, միանգամից ախորժակս փակվեց:

Սաունա… վուլգար է պարոնայք, վուլգար: Ես պուտանաների հետ լինել չեմ սիրում: Էդ իմ համար չի: Սեքսը, այն ապրանքը չէ, որի համար պետք է ուղղակիորեն վճարել: Սեքսը ուղակի եզրահանգումն է, իսկ ողջ հաճույքը ծանոթությունից մինչև սեքսի պահը ընկած պրոցեսի կառավարման մեջ է, որտեղ փողը ունի կարևոր, բայց ոչ միշտ որոշիչ դեր: Իսկ սուանաների սեքսը быдло-ի համար է:

Բայց դե արդեն հետաքրքիր էր, որովհետև Զորիկը շարունակեց գլուխ գովալը, թե բա կուսակցության ծտերն են, սաղ իրա թրի տակով են անցնում: Ու սկսեց նկարները ցույց տալ ֆեյսբուքով: Առանձնապես ոչ մի ոգևորող բան չտեսա, բայց դե միևնույն է հետաքրքիր էր: Спортивный интерес-ը տեղը զիջեց идейный интерес-ին: Մի տեսակ ինֆանտիլ կամ պարոնոիկավարի է հնչում, բայց կուսակցականի հետ սեքս անելիս դու նաև… հայերեն կոպիտ ա հնչում… имеешь систему: Այսինքն մեջդ զգացողություն կա, որ դու անում ես էն համակարգին, որը անում ա էս խեղճ ժողովրդին ամեն օր…

Սպասեցինք, սպասեցինք, բայց մինչև վերջ չսպասեցինք: Ընթացքում Զորիկի լեզուն արդեն նենց էր երկարել, որ պատմեց, որ նրանք, ովքեր գալու են ռոտացիոն սկզբունքով տալիս ա իրանց կուսակցության ողջ երիտթևին ու ոչ միայն: Ասեցի ես չեմ ուզում դա, եթե քո առաջարկած երևանյան կայֆերը, էդ հանրային սեփականությանը տիրանալն ա, ես դրանում չկամ:

Զորիկի մեջ միանգամից միացավ իրա բնազդը, չէ՞ որ ես հիմա ավելի քան հարմար թեկնածու էի քծնելու ու հաճոյանալու համար ու չէր կարող կորցնել ինձ:

– Ախպեր, ես չէի պատկերացնում, որ տենց պահանջկոտն ես… Կա մի հատ տարբերակ, բայց ես մենակ ծանոթացնելը կարամ վիզ առնեմ, մնացածն էլ դու:

– Տենց լուրջ դեմք ա՞,- քմծիծաղ տվեցի ես:

– Հա ապե, կլիպերում ա նկարվում, բոմբ ծիտ ա: – Էլի սաղ երիտթևի տակո՞վ ա անցել: – Չէ, ուր ա մեզ տենց բախտ: Ինքը վերևների հետ ա տալի-առնում, – խորհրդավոր տոնով ու ցածրաձայն, ասես իրեն լսելու էին վերևները:

Դրանից լավ вызов իմ համար չէր կարող լինել: Հերիք չի համակարգն ես «բարեկարգելու», դեռ մի բան էլ համակարգի վերին օղակներից ես փայ թռցնելու: Էս արդեն տաբու կոտրել էլ չի, էս կրակի հետ խաղալ ա: Ռիսկ ա, իսկ ռիսկը գրգռում ա:

Դե մնացածն էլ дело техник-ի: Ծանոթության պատրվակը գտա հենց Զորիկի պատմածների մեջ. եթե մոդել ա ու կլիպերում ա նկարվում, իրան կարելի ա գայթակղել Մոսկվայում ինչ որ նկարահանումում մասնակցելու հեռանկարով, առավել ևս, որ կազնինոյի մշտական հաճախորդներիցս մեկը իրա գործակալությունն ունի ու ես էլ իրան լավություններ ունեմ արած: Խնդիր չի:

Ընդհանրապես, էդ կատեգորիայի կանանց հետ պետք է պլանավորման մեջ ավելի շատ глянц-ի ու շիկի վրա կենտրոնանաս, քան այլ գործոնների (ինտելեկտ, արտաքին տեսք, ընդհանուր զարգացվածություն): Եթե աղջիկը տալիս ա «վերևներին», դա խոսում ա մենակ մերկանտիլիզմի մասին ու իրանց համար ամենաշոշափելի կատեգորիան փողն ու իշպանությունն է` տղամարդուն դիտարկելիս: Մնացածը զուտ կոմպլեկտում ցանկալի, բայց երկրորդական տարրեր են իրենց համար:

Զորիկին ասեցի, որ հաջորդ օրը կապնվի հետը, ասի, որ Մոսկվայից մի մարդ է եկել, ով խիստ հմայիչ արտաքինով կադր է ման գալիս` Մոսկավյում մոդելային բիզնեսին ներգրավելու համար ու թող համարս տա: Վստահ էի, որ не прогадал:

Այդ ընթացքում ես լավ մեքենա վարձակալեցի մեկ էլ երկու օրով շքեղ առանձնատուն` բոլոր հարմարություններով:

Հյուրանոցային ու առավել ևս մոթելային լուծումները, այն էլ այս դեպքում ակտուալ չէի դիտարկում ի սկզբանե: Երեկոյան կողմ զանգեց.

– ԱլO, ես Արթուրի հետ ե՞մ խոսում:

– Да, а с кем я говорю? (պաշտոնական ռուսերենը կամ այլ լեզուն կախարդական ազդեցություն ա ունենում, որովհետև էս կատեգորիան բացի նրանից որ քո դրամապանակն ա տեսնում, սկսում ա քո մեջ օտարերկրյա արքայազն տեսնել, որը կարող է պոկել իրեն գավառական Հայաստանից ու մեծ աշխարհ տանել)

– Վայ, ռուսերենը մի քիչ մոռացեԼԼԼ եմ, ոչի՞նչ: Դուք ինձ հասկանո՞ւմ եք, որ հայերեն խոսամ:

– Да-да, я вас понимаю, но с кем имею честь? (ձանձրացող ու մի քիչ անհամբեր ձայնով)

– Իմ անունը Շուշան ա, ինձ ձեր համարը Զորիկն է տվել, ասեց որ Մոսկվայի սյոմկեքի համար մարդ եք փնտրում:

– Ясно. Это правда, но такое дело по телефону не делеатся. Как на счет ужина?

– Հա, այսօր էլ կարող ենք:

– Нет, сегодня у меня уже назначена встреча с другой претеденткой (շահագրգռելուց հետո սրեցի իրա մոտիվացիան, որ արխային չլինի ու ինքը ուզենա ինձ համոզել, համոզելու ամենաազդեցիկ փաստարկն էլ էս տեսակի մոտ գիտենք ).

Как насчет завтра?

– … Հա, վաղն էլ ա հարմար, ժամը…

– Я подъеду за вами в 8:45. Откуда вас подобрать?

– … Թամանյանի արձանի մոտ կլինեմ:

Ընթրելիս պարզ դառավ երկու բան. նա իրոք լավիկն էր, բայց սենց տեմպերով պլաստիկային զոռ տալով մի երկու տարի հետո նրա բնական տեսքից բան չէր մնա: Նա դատարկ էր: Հարցը մենակ ինտելեկտի մասին չի: Նա դատարկ էր էմոցիոնալ առումով, մարդկային առումով, արժեքային առումով:

Путана-содержанка-ները որպես կանոն այդպիսին էլ լինում են ու Մոսկվայում էլ այդպիսինն են, բայց ոչ այդ աստիճանի: եթե կնոջ մտահորիզոնը սահմանափակվում սյոմկաներով, սելֆիներով ու փողով, էդ արդեն կին չի, էդ սեքսի համար նախատեսված տիկնիկ ա:

Շուշանը` սեքսի քաղաքական բարբի էր, որով խաղում էին ու փոխարենը սիրուն շորեր հագցնում, սիրուն տեղեր տանում, գրպանը մի քիչ փող դնում ու հնարավորություն տալիս, որ մի քիչ էլ ինքը աշխատի: Դե ինչ, в принципе, կարելի ա: Կարելի ա համ հաճույք ստանալ, համ էլ ինչ որ լավություն անել: Համ էլ Մոսկվա որ գա, էլի կարելի ա կրկնել:

Որոշեցի իրոք կազմակերպել սյոմկա իրա համար Մոսկվայում ու որ ընթրիքը չափից շատ չերկարի, հաշիվն ուզեցի: Նա զարմացած ինձ նայեց:

– Ну что же зай, я тебя поздравляю, ты прошла отбор. Поедешь в Москву на съемки. Контакты твои уже есть. Предлагаю отметить это в более… интимной обстановке.

Ինչն ա էս տիպի համար հատկանշական. իրանց մոտ папик-ին տրվելը պայմանական ռեֆլեքսի պես մի բան ա դարձել: Այլ պարագայում նման առաջարկս կարող էր ապտակի արժանանալ, կամ չեմումչումեր սկսվեին, կամ հարցուփորձեր, կամ աղջկական թիթիզություններ, իսկ էս տիպը արդեն ավտոմատիզացրել ա իր ռեակցիան… առանց աչք թարթելու կամ զարմանքի արտահայտության վեր կացավ ու նստեց մեքենան:Իրա понятка-ներով գործարքը կայացել էր, վճարելու համակարգն էլ վաղուց յուրացրել է:

Վարձակալածս առանձնատանը մենակ ես էի, ինքն էր, շամպայնն ու ելակը և իհարկե փափուկ երաժշտությունը: Բարբին թեթև նայեց շուրջբոլորը, գնահատեց ու հանելով բարձրակրունկները` առաջացավ դեպի երկրորդ հարկ տանող աստճանները, պայուսակը գցեց աստիճանների մոտ ու հարցական հանգիստ հայացքով նայեց ինձ:

– Спальня – вторая дверь спава. Ты пока попей шампанского, а я в душ на минуточку.

Չգիտեմ, ինձ թվաց, թե իրոք այդպես էր, բայց նրա դեմքին գոհունակություն կարծես նկատեցի:

Խոնավ մազերով ու սպիտակ խալաթով մտա ննջարան: Նա ազատ թիկնած էր փափուկ ու մեծ մահճակալին ու դեռ հագնված էր: Հարցական հայացքս նրա համար բավական էր: Վեր կացավ ու սահուն շարժմամբ ազատվեց զգեստից ու… ու ստեղ սաղ ռոմանտիկան փչացավ, որովհետև միանգամից զբաղեցրեց հայտնի խեցգետնակերպ կենդանու դիրքը:

Փաստորեն содержанка-ի հայկական տիպի պրիմիտիվիզմը ավելին էր, քան պատկերացնում էի: Մեղքս էլ մի քիչ եկավ: Իրա համար սեքսը էն կարգի рутина էր դառել, որ ավոտմատ պրոցեսս ա: Գիտի, раком իրան կանեն մաքսիմում մի 5-10 րոպե ու հանգիստ կթողնեն: Իսկ դա անոնիզմ ա իմ համար ու իմ մասին չի:

Լուռ անցա նրա դիմացը, երկու գավաթ շամպայն լցրեցի: Նստեցի մահճակալին, մեկնեցի շամպայնով լի բաժակը:

– Детка, можешь одется, если тебе не хочется… на съемки это никак ни повлияет:

– Ես քո դուրը չեմ գալի՞ս, – զարմացած հարցրեց բարբին:

– Գալիս ես, շատ… можешь сама убедиться в этом, – քմծիծաղով ասեացի ես` գլխով անելով գոտակտեղիս մոտ խալաթի ուռուցիկությանը, – просто, я не люблю трахать, я люблю заниматся сексом, а это полагает присутствие как минимум еще одного человека.

Բարբին ժպտաց, նստեց, վերցրեց բաժակը, կում արեց ու դրեց մի կողմ: Հետո ավելի մոտեցավ ինձ ու զգուշորեն համբուրեց շուրթերս: Ես էլ բաժակը մի կողմ դրեցի ու վայրկյաններ անց զգացի նրա ձեռքը…

Գիշերը հիասքանչ էր ու վերջում իմ համար ամենևին էական չէր համակարգին շինելու գաղափարը, չնայած, եթե ինչ որ մեկին հաճելի ա այդ կանտեքստում դիտարկկել հարցը, ապա խնդրեմ, ես իրոք իմ ձևով ու փոքր մասով ժողովրդկան վրեժը լուծեցի:

Հաստատ արժի Մոսկվայում կրկնել բարբիի հետ: